💢 ﻭﻗﺘﯽ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ
🔺 ﺗﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﺩ ﺷﺪﻥ
🔺ﻣﻮﺭﺩ ﺿﺮﺏ ﻭ ﺷﺘﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ
🔺ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ
🔺 ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺁﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﯾﺎ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ، ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﯽﺗﺮﯾﻦ ﻗﺪﻡ ﺍﺳﺖ.
👈ﯾﮏ ﻣﺜﺎﻝ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﯾﻨﮑﻪ:
ﺧﻮﺩ ﻣﺎ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ. ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ؟
💢ﭼﻮﻥ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﮔﻮﺵ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻭ ﺩﺭﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻨﺪ، ﻫﻤﺪﺭﺩﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺭﺍﻫﮑﺎﺭ ﻫﻢ ﺟﻠﻮﯼ ﭘﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﺩ، ﭼﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻏﻠﻂ.
💢ﻭﻟﯽ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﭽﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺪﻫﻨﺪ؛ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺁﻣﯿﺰ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
🔹 ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ 😔 ﻭ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑﻫﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭﺧﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﺪﻫﺪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﯿﺮﺩ، ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻝ ﮐﻨﺪ.
قابل توجه پدر و مادران عزیز:
در بازی‌های دو نفره همیشه این سوال پیش می‌آید که آیا باید در بازی برنده شویم یا بگذاریم کودک ما را در بازی ببرد؟
در بازی هایی که برد و باخت در آنها معنا دارد، هر بازی را ۳ بار انجام میدهیم.
بار اول به کودک اجازه دهید که شما را در بازی ببرد. این برد کمک می‌کند تا اعتماد به نفسش افزایش پیدا کند. بچه‌ها واقعا باور می‌کنند شما را در بازی برده‌اند. همچنین این برد باعث می‌شود کمی تخلیه هیجانی شوند و اگر از شما خشمی جمع کرده‌اند، مقداری از آن خشم با شکست شما تخلیه خواهد شد.
بار دومی که بازی می‌کنید بهتر است در بازی کودک را ببرید این باخت به کودک کمک می‌کند که مفهوم شکست را دریابد، «نه» شنیدن را یاد بگیرد و کم کم متوجه این امر شود که گاهی انسان تمام تلاشش را می‌کند ولی موفق نمی‌شود.
بار سوم که بازی را انجام می‌دهید باید کاری کنید؛ که کودک با تلاشی بسیار بیشتر از تلاشی که آن دو بار داشته، برنده شود. این بار در حال آموزش این نکته هستید که گاهی برای موفقیت باید خیلی تلاش کرد.
یاحسین
