با سلام و شادباش این روز عزیز و خجسته

طبق قرار سه‌شنبه‌ها رسیدیم به بحث شیرین و پردغدغه‌ی تربیت فرزند. امروز مطالب بیان شده در جلسه‌ی دوم دوره‌ی فرزندپروری در 7 سال نخست زندگی، که در تاریخ شنبه 26 دی ماه 1394 برگزار شد را خدمتتان عرض میکنیم.

نکته‌ای که باید اول بحث به آن اشاره کنیم اینکه، این جلسه - به علت پافشاری بعضی دوستان بر پاسخ به سوالاتشان از طرف کارشناس محترم، سرکار خانم رحیمی- به صورت پرسش و پاسخ بوده است. تلاش کردیم پاسخ سولات را به صورت نکته بیان کنیم. امیدوارم مورد استفاده قرار بگیرد.

نکته‌ی اول: گام اول در فرزندپروری نمونه داشتن این باور است: فرزند من امانتی از طرف خداست. فرزند من، علاوه بر اینکه بنده‌ی خداست، یک هدیه‌ی زیبا و گرانقدر نیز از طرف خداست.

چیزی که اغلب اوقات تربیت را تحت الشعاع قرار می‌دهد این مورد است که ما ویژگی‌های ناپسند فرزندمان را دوست نداریم و به شدت با آن مقابله و برخورد میکنیم، چون برایمان سخت است که "فرزندِمن" این ویژگی را داشته باشد یا این رفتار نامطلوب از او سر زده باشد. چون " فرزندِمن "  به واسطه‌ی رابطه‌ی فرزندی، نسبتی با ما دارد، برایمان قابل تحمل نیست که از ایده آل‌ها فاصله بگیرد. به همین خاطر هر تلاشی می‌کنیم تا "فرزندِ من" را اصلاح کنیم. متاسفانه گاهی اوقات، این احساس مَنیّت آنقدر شدید می‌شود که حاضریم حتی با عصبانیت، خشونت، تنبیه و هر ابزار ناپسند دیگری هم که شده این ویژگی و رفتار را اصلاح کنیم. در صورتی که اگر باور داشته باشیم که فرزند من امانت خداست و با امانت خدا باید آنگونه که خدا می پسندد برخورد کرد خیلی از شیوه‌های نادرست تربیتی از فرهنگ تربیت ما حذف میشوند. امانت خدا شایسته‌ی نیکوترین رفتارهاست. با امانت خدا باید فرا عاشقانه، صبورانه  و در یک کلام مادرانه‌ی واقعی برخورد کرد. مادر عزیز، باور به همین اصل، زیربنای تربیت زیبای دینی است. اصلی که اگر همیشه مدّنظرمان باشد، در برخورد با ناهنجارترین رفتارهایی که از فرزندمان می‌بینیم هم، توانایی مدیریت شرایط و اعمال بهترین راهکار تربیتی را داریم.

نکته‌ی دوم: مادرخوب، هر رفتار ناهنجار فرزند ما، رفتارهایی شبیه ناخن جویدن، پرخاشگری، شب ادراری، کتک زدن دیگران، وحشت های شبانه و ...،که در تصور ما  یک "مشکل" در فرزندمان هستند، در اصل "سرنخ" هایی برای رسیدن به "مشکل" هستند. یک مادر آگاه سرنخ را به دست میگیرد و آن را ادامه می‌دهد تا به مشکل اصلی برسد.

خورشید یازدهم

اماما! خورشید عدالت را تو پروریده‌ای. مژده دیرپایی صالحان تویی. شکوه عارفانه ایمان تویی. این تویی که در یک پگاه آفتابین، بر بلندای زمانه می‌ایستی و به هیئتِ آن منجی می‌نگری که دست مهربانش همه شمشیرهای ستم را می‌شکند و آفتاب وجودش، یخ تاریخ را آب می‌کند؛ هر رنگ تیره و تار را از چهره جهان می زداید و بر گیسوان زمین گل برکت و عدالت و ایمان می‌زند. سلام بر تو و بر فرزندت حضرت موعود. هم او که می‌آید تا خدا را تفسیر، عشق را تکثیر، و محبت را تقسیم کند. می‌آید تا به دادخواهی ستمدیدگان، بیرق عدالت را بر دوش گیرد. خورشید یازدهم! ما هرروز با سبدی دعا به استقبال فرزندت می‌رویم و در آینه قنوت قلبمان زیارتش می‌کنیم و بر ضریح چشمانش دخیل می‌بندیم تا شاهد رویش سبز لحظه ظهورش باشیم. آری، عدالت، پاره‌ای از تن توست ـ ای امام عسکری ـ و جهان لحظه شمار گل آرایی فرزند تو. اینک بر تو و بر آن خورشید، بر تو و بر آن گل غایب، بر تو و بر نایب بر حق آن غایب، سلامی بی کرانه نثار باد!

امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند:

جدال مکن که ارزش ات را می کاهد و زیاد شوخی مکن که بر تو دلیر می شوند.

منتظران ظهور

♦️امیرالمؤمنین ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﻛُﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺘﱠﱠﻤﺮَ؛ﻓَﺈِﻥﱠﱠ ﻓﻴﻪِ ﺷِﻔﺎﺀً ﻣِﻦَ ﺍﻟﺄَﺩﻭﺍﺀِ. [دانشنامه احادیث پزشکی،ﺟﻠﺪ 2، ﺻﻔﺤﻪ 246]
♦️امیرالمؤمنین ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ: ﺧﺮﻣﺎ ﺑﺨﻮﺭﻳﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺷﻔﺎﻯ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ.
خرما جزو غذاهای محبوب پیامبر بوده.
شیرینی‌هایی که امروزه با روغن مایع و شکر چغندر قند درست میشه بسیار ضرر دارد، خرما بهترین جایگزین برای این شیرینی‌ها ست.
در میان انواع میوه باید خرما را انتخاب کرد.
خرما برای افطار بسیار خوب است.
زمانی که خرما می خوریم نیت‌مان باید این باشد که چون پیامبر خرما را دوست داشتند خرما می‌خوریم.
فواید:
1. بهترین خرما، خرمای برنی است.
2. خرما درمان کننده رطوبت بدن است، به این صورت که صبح ناشتا 7 عدد خرما بخورید و بعد از آن آب ننوشید (از علائم غلبه‌ی رطوبت بر انسان: ازدیاد آب دهان، تعریق کف دست و پا. ..)
3. درمان کننده خشکی بدن هم هست، به این صورت که خرما بخورید و بعد از آن با فاصله  آب بخورید.
4. کسی که موقع خواب 7 دانه خرما بخورد انگل‌های شکمش کشته می‌شود.

یاحسین

 یکی از علل مشاجره و دعوا بین همسران، تلاش برای تغییر دادن رفتارهای یکدیگر است، همچنین حاضرجوابی و سپر دفاعی در دست گرفتن باعث ادامه  تنش و جر و بحث در زندگی می شود.
 بسیاری از زوج‌‌های جوان در ابتدای زندگی مشترک با همسرشان همانند دوستانشان رفتار می‌کنند؛ یعنی به همان شکل، لجباز و یا حاضر جواب هستند.
 آنها فکر می‌کنند در روابط زناشویی و در مقابل همسرشان هم می‌توانند همین رفتار را داشته باشند غافل از این که زندگی مشترک عرصه رقابت زن و شوهر نیست و اگر بخواهند مدام به پاسخ دهی بپردازند و در برابر هم قد علم کنند، کانون گرم خانوادگی‌شان پاشیده خواهد شد.
حاضر جوابی و دریافت پاسخ‌هایی بعضاً تند و تیز در ارتباطات با دوستان به حساب شوخی گذاشته شده و به زودی فراموش می‌شوند.
اما در زندگی خانوادگی این نوع برخورد مقابله به مثل را به دنبال می‌آورد وتلافی کردن‌‌های مدام، آتش اختلاف را دامن می زند و خانه را به میدان جنگ تبدیل می‌کند.
بنابراین در برخورد با همسر‌تان از لجبازی و مقابله به مثل دوری کنید و اگر مسئله‌ای وجود داشت با آرامش و سیاست آن را خنثی کنیدو به یاد داشته باشید شما قرار است سا‌‌ل‌های سال در کنار هم زندگی کنید و مسلماً اگر در این زندگی رابطه‌ای دوستانه و صمیمانه‌ای حکم فرما باشد، لحظات لذت بخشی را کنار هم خواهید گذراند.
در صورتی که با همسر‌تان اختلاف نظر دارید، سعی کنید بدون جار و جنجال و با منطق نظراتتان را مطرح کنید. اگر همسر شما یک بار به حرف شما عمل نکرده‌است آن را بهانه‌ای برای جبهه‌گیری قرار ندهید. به جای این کار سعی کنید گذشته را فراموش کنید و برای موضوع جدید تصمیم عاقلانه‌ای بگیرید.
اگر همسر‌تان یک روز با ناراحتی و بی‌حوصلگی با شما رفتار کرد شما به جای اخم و ناراحتی سعی کنید علت رفتار او را جویا شوید و در برطرف کردن ناراحتی او بکوشید. نه این که با رفتار‌تان به ناراحتی او اضافه کنید.

ن.مددی

با سلام و آرزوی بهترین‌ها برای شما دوست عزیز.

با لطف و عنایت خداوند مهربان و  همراهی شما، در نظر داریم از این هفته، روزهای سه‌شنبه در حد توان به بررسی مباحثی در مورد تربیت فرزند بپردازیم. البته مبنای مباحثی که طی این مدت مطرح میشود، مباحث تربیتی بیان شده توسط کارشناسان خبره‌ی تربیتی است که به صورت جمع بندی ارائه میشود. تلاش شده است در انتخاب کارشناس، از کارشناسان با رویکرد تربیت اسلامی-ایرانی استفاده شود.

چند مطالب اول این موضوع را به گزارش کلاس‌های فرزندپروری در هفت سال اول زندگی، که به همت مجمع جهانی حضرت علی اصغر(ع)، در محل بنیاد فرهنگی آیه الله خامنه‌ای برگزار می‌شود،  اختصاص می‌دهیم. اولین جلسه در تاریخ شنبه 19 دیماه 1394 برگزار شد. بد نیست این نکته را هم متذکر شویم که فرصت ثبت نام این دوره هنوز ادامه دارد و اگر دوست دارید علاوه بر مباحث تربیتی از تجارب کاربردی مادران دیگر هم استفاده کنید، این دوره می‌تواند یک فرصت خوب باشد.

اما بحث جلسه اول:

1. شاید برای خود ما که اکنون در مقام یک مادر، دغدغه‌ی بهترین و جامع‌ترین تربیت‌ها برای فرزندمان را داریم، مرور خُلق‌و‌خو‌ها، مشخصات رفتاری و شاخصه‌های تربیتی مادرمان خالی از لطف نباشد. چه خاطره‌ها که زنده می‌شوند و چه رازهای تربیتی‌ای که اکنون بعد از گذشت سال‌ها و تنها به واسطه‌ی درک احساس مادر بودن برایمان آشکار می‌شود. این اولین موردی است که به آن می‌پردازیم: "مادرِ من". شما دوست عزیز برای چند دقیقه به این عبارت فکر کنید. اگر بخواهید مادر خود را در چند جمله، به صورت جامع برای ما تعرِِیف کنید،  چه خصوصیاتی از ایشان مورد توجه قرار می‌گیرد؟ تمرین خوب و فرصت زیبایی استبرای مرور بدون سانسور گذشته! حتما این تمرین را جدی بگیرید. افکار خود را در حد چند سطر مکتوب کنید و برای ادامه‌ی بحث، پیش خودتان نگهدارید. اگر هم دوست داشتید می‌توانید در قسمت نظرات پایین مطلب، مادر خودتان را توصیف کنید.

این تمرین به خاطر اهمیت یک موضوع است: "شیوه‌های تربیتی که ما در قبال فرزندمان به کار میگیریم، نا‌خودآگاه متاثر از  راه‌کارهای تربیتی است که والدین ما، نسبت به ما به کار می‌بستند."

بهترین وقت خوابیدن هنگامی است که هضم معدی انجام گرفته و غذا از فم معده عبور کرده باشد و خواب قبل از این زمان، موجب تمدد و نفخ و رویاهای ترسناک می‌شود.
بهترین ساعت خواب حدوداً از ساعت ۱۰:۳۰ شب تا ۳:۳۰ بامداد می باشد و بیدار ماندن در شب بسیار بد و سحرخیزی ممدوح و شایسته است بنابراین بهترین وقت برای قیام شب و به اصطلاح فقهی شب زنده داری با آنچه طب سنتی در مورد زمان خواب توصیه کرده است منطبق می باشد. وقتی سحر می شود و به صبح نزدیک می شویم، خواب در آن اوقات خاصیت دم زا دارد و تولید دم می کند لذا بیدار بودن در آن اوقات مورد تاکید است و فظیلت نماز شب نیز، نزدیک صبح بیشتر است. بنابراین بهترین زمان خواب بعد از پاسی از شب شروع می شود تا فجر اول، که این زمان را باید استراحت کنید و بخوابید و بعد از آن را می توانید بیدار باشید.
خوابیدن در حال گرسنگی باعث ضعف حرارت غریزی و لاغری بدن می‌‌شود. به همین دلیل، خواب بامداد نیز که دیگر غذای شب هضم یافته و معده خالی شده است مناسب نمی‌باشد.
خوابیدن در زمان بین الطلوعین ، هنگام اذان ظهر و هنگام غروب آفتاب مذموم بوده و نهی شده است.
خوابیدن در روز، خصوصاً در زمستان، باعث ایجاد بیماری‌های رطوبتی و نزله می‌گردد. تباهی رنگ چهره، سستی بدن، احساس کسالت و کاهش اشتها از دیگر عوارض خواب روزانه هستند.
خواب کوتاه قبل از اذان ظهر، قیلوله نام دارد و خوب است .
خواب عصر بلغم زاست و خوب نیست افراد را خسته تر می کند.  افراد صفراوی  فقط مجاز هستند قدری بعد از ناهار خوردن با فاصله بخوابند و با شکم خالی نخوابند تا رطوبت به بدنشان برگردد.
بیشترین ضرر خواب روز متوجه سرد مزاجان است.
خواب روز نمی‌تواند جایگزین خواب شب باشد و افرادی که به خواب روز عادت دارند باید به تدریج تغییر عادت دهند.
خوابیدن در آفتاب به علت تحریک اخلاط و صفرا سبب سنگینیِ دِماغ و سردرد می‌شود.
بیداری بیش از حد موجب از بین رفتن رطوبات اصلی بدن، اختلال هضم، خشکی مغز و احتراق اخلاط می‌شود.
خواب معتدل شش ساعت است و نباید از ده ساعت بیشتر باشد.
محل خواب هر شخص باید بر حسب مزاج هر شخص، از نظر حرارت و برودت در دمای مناسبی باشد.
لباس خواب هر شخص باید متناسب با مزاج شخص و فصل باشد.
خوابیدن در محل خیلی سفت موجب آسیب به عصب می‌شود.
خواب بر زمین سرد و نمناک می‌تواند زمینه ساز برخی بیماریها مثل استرخاء و درد پشت گردد.
مکان خواب باید در تاریکی مطلق باشد لذا استفاده از چراغ خواب در حالت طبیعی به هیچ وجه توصیه نمی شود.
در تابستان در زیر آسمان و فضای باز بخوابید و آسمان را نگاه کنید.

یاحسین

بهترین کار به هنگام بهانه گیری همسرتان این است که او را به حال خودش رها کنید. یادتان باشد مقابله به مثل کردن، وضعیت را وخیمتر می کند و ماحصلی نیز جز جنگ و دعوا نخواهد داشت. بپذیرید به هر دلیلی (شغلی، شخصی، اجتماعی و…)، همسرتان آشفته و مضطرب است و بهانه جویی در خانه را به عنوان راهی برای تخلیه هیجان منفی خود انتخاب کرده است. او با بهانه جویی می خواهد استرس و اضطراب درونی خود را کاهش دهد. پس شما باید هوشیارانه عمل کنید و با توسل به سکوت، غائله را بخوابانید. مطمئن باشید همسرتان پس از آرامش به سراغ تان می آید و با صحبت کردم از شما دلجویی میکند.

همچون مُسکن آرام‌بخش باشید:
بهانه جویی های همسرتان علتی دارد، بی تردید او دچار مشکلی شده است. مشکلی  که شاید به دلایلی چون خجالت کشیدن، صلاح ندانستن، سرزنش و… حاضر نیست به شما بگوید. در چنین مواقعی پایگاه امنیت همسرتان باشید و او را به آرامش دعوت کنید. به حریم شخصی همسرتان احترام بگذارید و هرگز کنکاش و تجسس نکنید. بپذیرید همسرتان اکنون نیازمند انرژی مثبت و نیرو بخش است. پس نقش آرام بخش بودن خود را به خوبی ایفا کنید و با ایجاد محیطی آرام و سکوت های نشان از رضایت، فضایی را برای تفکر و کنار آمدن همسرتان با خودش، فراهم آورید.

تکیه‌گاه روزهای سختی باشید: 
حال و روز همسرتان را درک کنید و بیش از پیش، مراقب او و شرایط ویژه اش باشید. بهتر است تا به سروسامان رسیدن شرایط، روزگار را بر وفق مراد او بچرخانید و یا آن که لااقل خود نیز همزمان با همسرتان شروع به بهانه گیری نکنید. مثلا ، برنامه مهمانی های آخر هفته، را با همسرتان تنظیم کنید، یا مراقبت از فرزندان را برعهده بگیرید، به یک شام و یا فضایی سرسبز و خوش آب و هوا دعوتش کنید و… .

همسری یکتا باشید:
زمانی که همسرتان دچار مشکلی شده است، با بهانه جویی های او کنار بیائید و آتش بیار معرکه نشوید. فقط به آرامش فضای منزل و امنیت خاطر فی مابین تان اهمیت بدهید. بیان مسائل مهم ، پیشنهادات، انتقادات، گله و شکایت ها را به زمانی دیگر موکول کنید. این زمان فرصت مناسبی برای بیان نیست و نتیجه مساعدی را عایدتان نمی کند.

ن.مددی