خداوند عزّ و جلّ، آسمان‌ها و زمین و همه آن‌چه در آن‌هاست خلق کرده و در این بین انسان، بهترین مخلوقات و مستعدترین آن‌ها برای تجلّی اسماء خداوند است. او برای رشد و کمال بشر ارتباطی به نام وحی با برترین انسان‌ها (پیامبران) برقرار کرده است، تا عموم انسان‌ بتواندبه سوی او تعالی یابد.

نقطهٔ اوج سلسلهٔ انبیاء، حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(صل الله علیه و آله و سلم) هستند که با نبوّت ایشان، شریعت الهی تکمیل شد. فرمان خداوند این بود که سر انجامِ آن به دست باکفایتِ ائمه علیهم السلام سپرده شود و این دوازده انسان معصوم و متعالی، قافلهٔ آفرینش را به سر منزلِ مقصود رهنمون شوند. آنان از یک سو به افاضات خدای متعال وابسته‌اند و از نگاهی دیگر، مانند سایر افراد بشر زندگی عادی دارند. آنان نمونه انسان کامل و اُسوه‌هایی برای بندگان خدا به شمار می‌روند تا چگونگیِ بندگی و زندگی را برای عبور از منزل دنیا به انسان‌ها آموزش دهند. به عبارت دیگر، اسلام -دین کامل الهی- در وجود آن ها پیاده شده است و آن‌ها تجسّم عینی اسلام هستند. آنان همواره الگوی عملی پیروان خود بوده و با رفتار خود راه درست را به اهل ایمان نشان داده‌اند.