ازسویی یکی از مؤلفه های خانواده های سالم، موفق و قرآنی، وجود صلح و سازگاری و امنیت عاطفی اخلاقی و جسمی اعضای آن می باشد، در قرآن کریم پیش بینی شده که در صورت متزلزل شدن روابط اعضا از طریق "حکمیت" به سالم سازی روابط  و برگرداندن مسالمت و صلح پایدار در خانواده پرداخته شود.

شهید مطهری درباره لزوم و چگونگی صلح و سازش در خانواده می فرمایند:

"بطور قطع در میان زن و مرد باید صلح و سازش برقرار باشد. اما صلح و سازشی که در زندگی زناشویی باید حکمفرما باشد با صلح و سازشی که میان دو همکار، دو شریک، دو همسایه، دو دولت مجاور و هم مرز باید برقرار باشد، تفاوت بسیار دارد. صلح و سازش در زندگی زناشویی نظیر صلح و سازشی است که میان پدران و مادران با فرزندان باید برقرار باشد که مساوی است با گذشت و فداکاری و علاقمندی به سرنوشت یکدیگر و شکستن حصار دوگانگی، و سعادت او را سعادت خود دانستن و بدبختی او را بدبختی خود دانستن.

برخلاف صلح وسازش میان دو همکار یا دو شریک یا دو همسایه یا دو دولت مجاور، اینگونه صلح ها عبارت است از عدم تعرض و عدم تجاوز به حقوق یکدیگر. در میان دو دولت متخاصم "صلح مسلح" هم کافی است. اگر نیروی سومی دخالت کند و نوار مرزی دو کشور را اشغال کند و مانع تصادم نیروهای دو کشور شود صلح برقرار شده است، زیرا صلح سیاسی است. در صلح خانوادگی عدم تجاوز به حقوق یکدیگر کافی نیست، از صلح مسلح کاری ساخته نیست. چیزی بالاتر و اساسی تر ضرورت دارد، اتحاد و یگانگی و آمیخته شدن روح ها باید تحقق پذیرد، همچنان که در صلح و سازش میان پدران و فرزندان نیز چیزی بالاتر از عدم تعرض ضروری است."

ع. س. حسینی